Focusing - Ιστορική Αναδρομή

Απαρχές:
Focusing (διαδικασία εστίασης)

Το Focusing θεμελιώθηκε από τον Eugene Gendlin, φιλόσοφο/ ψυχοθεραπευτή.
Ο Ε. Gendlin δίδαξε για τουλάχιστον 30 χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Chicago, και υπήρξε επίσης ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού Clinical Division Journal, Psychotherapy: Theory, Research and Practice.

Σ’ εκτεταμένη έρευνα που πραγματοποίησε το 1960, ως συνεργάτης του Carl Rogers (ιδρυτή της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης), αποδείχθηκε ότι ο πιο ισχυρός προβλεπτικός παράγοντας μιας επιτυχημένης ψυχοθεραπείας δεν είναι η εκάστοτε τεχνική, ή το είδος της προσέγγισης που χρησιμοποιεί ο/η ψυχοθεραπευτής/τρια, αλλά ο ίδιος ο πελάτης .

Οι «επιτυχημένοι» πελάτες δηλαδή, δεν αρκούνται στο να εκφράζουν έννοιες, ή ιδέες, αλλά επικοινωνούν τα προσωπικά τους θέματα μέσα από μια άμεση, σωματικά αισθητή εμπειρία στο «εδώ και τώρα».
Γι’ αυτήν την πρωτοποριακή έρευνα απονεμήθηκε στον E. Gendlin, από την “Clinical Division” της Αμερικάνικης Ψυχολογικής Εταιρείας (1961), το πρώτο βραβείο διακεκριμένου επαγγελματία Ψυχολόγου έτους.

Βασισμένος στα εν λόγω αποτελέσματα, ο Ε. Gendlin προσανατολίστηκε στην δημιουργία της Διαδικασίας Εστίασης (Focusing). Μία διαδικασία που μεταφέρει την προσοχή μας στο σώμα μας.

Προϊόν αυτής της έρευνας είναι το βιβλίο του, Focusing (Εκδόσεις Everest House, 78), πού ήδη έχει εκδοθεί σε 15 γλώσσες. (Η Ελληνική έκδοση πραγματοποιήθηκε τον Απρίλη του 2006 από τo Ελληνικό Κέντρο Focusing - Επιστημονικές εκδόσεις Παρισιάνου).
Σ’ αυτό το βιβλίο διδάσκεται η διαδικασία Εστίασης (Focusing) με 6 πολύ συγκεκριμένα βήματα. Τα βήματα αυτά είτε ακολουθούνται ολόκληρα, είτε μερικώς, ή ενσωματώνονται ως μέρη των θεραπευτικών συνεδριών.

Μετεξέλιξη:
Η Focusing-Βιωματική Προσέγγιση

Στον πυρήνα της θεωρίας της Focusing-βιωματικής Προσέγγισης βρίσκεται το άμεσο και συνεχές βίωμα, ο,τιδήποτε βιώνουμε κάθε στιγμή, και που - ως τέτοιο - ρέει και μεταβάλλεται διαρκώς – καθώς και ο τρόπος που σχετιζόμαστε με αυτό.

Συνήθως δεν είμαστε ανοιχτοί στο άμεσο και συνεχές βίωμά μας. Δεν έχουμε μάθει να είμαστε ανοιχτοί, να το αποδεχόμαστε και να το συμβολοποιούμε κατάλληλα. Τις περισσότερες φορές η σχέση με το βίωμά μας είναι περιοριστική, διαστρεβλωτική, ενίοτε παγιωμένη, δεσμευτικά άκαμπτη, γι’ αυτό και επαναλαμβανόμενη.
Η ζωή μας ως εκ τούτου αποτελείται από κοινότοπα επαναλαμβανόμενα γεγονότα που χάνουν το βιωματικό τους βάθος και δεν μετουσιώνονται σε εμπειρίες, με αποτέλεσμα η προσωπική μας ανάπτυξη να εμποδίζεται, να μην προάγεται, σύμφωνα με τις βαθύτερες ανάγκες και επιθυμίες μας, και ενδεχομένως να τραυματίζεται – σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό – ανάλογα με την προσωπική μας ιστορία.

Για να μπορέσουμε νά άρουμε τα εμπόδια και να προάγουμε την προσωπική μας ανάπτυξη, αυτό που απαιτείται, σύμφωνα με τον Gendlin, είναι είτε η βελτίωση της σχέσης μας με το βίωμά μας, είτε η αποκατάσταση της σχέσης, αν αυτή έχει διακοπεί.
Για τον σκοπό αυτό ο Gendlin προτείνει τη Διαδικασία Εστίασης (Focusing), η οποία διευκολύνει την προσέγγιση του βιώματος και την σύνδεση ή επανασύνδεσή της με αυτό.

Με την Διαδικασία Εστίασης κανείς στρέφει την προσοχή του στο σώμα του – έτσι όπως το νιώθει εσωτερικά – για να αποκτήσει μία σωματική αίσθηση της κατάστασης που βιώνει.

Στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμιστεί, ότι στην φιλοσοφία της Διαδικασίας Εστίασης το σώμα, περιβάλλον, κατάσταση και βίωμα βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση και αποτελούν ένα αδιαίρετο ολον.

Το σώμα μου δεν είναι απλά μία μηχανή με λειτουργίες, αλλά το πρωταρχικό όργανο με το οποίο συναντώ τον κόσμο και σχετίζομαι με αυτόν. Το σώμα βρίσκεται σε διαρκή διαδικασία αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον και ενέχει πληροφορίες, όχι ακόμη συμβολοποιημένες, αναφορικά με αυτό που ζεί και βιώνει στο εδώ και τώρα.
Με την έννοια αυτή το σώμα ενέχει το βίωμα και γι’ αυτό το σώμα ξέρει...