Οι ρίζες βέβαια δεν φαίνονται,
όμως το ξέρεις,
σ'αυτές κρατιέται το δέντρο ...
Γιάννης Ρίτσος, "Τα χάρτινα"
 
INTRODUCTION, PERSEPHONE, PROMETHEUS, ARTEMIS, AGAMEMNON, ULYSSES, ICARUS, PHAETHON, HERCULES, ANTIGONE
Παρουσίασαν:Νέοι και Παλαιότεροι Εκπαιδευόμενοι με τους Εκπαιδευτές τους
Επισκεφθήτε το:
“Greek Myths and Tragic Heroes” - Focusing on the issue of ResponsibilityMain Conference 5th-9th of May, 2010 in Pforzheim-Hohenwart
Διαβάστε περισσότερα
Διαβάστε περισσότερα
Αναγνωρίζοντας ότι σ’ αυτή την αίθουσα οι περισσότεροι, πιθανότατα, ακούν για πρώτη φορά για την Focusing Βιωματική Προσέγγιση, θα προσπαθήσω να σας αποσπάσω από την ενδεχόμενη αμηχανία σας, φωτίζοντας - το δυνατόν - στοιχεία αυτής της προσέγγισης, με την ευχή να σας δώσω μια γεύση από αυτή...
Μερικές γραμμές από την ιστορία της γέννησης αυτής της προσέγγισης:
Ο Ευγένιος Gendlin, εμπνευστής της FOT, φοιτούσε το 1952
στο πανεπιστήμιο του Σικάγο, και εργαζόταν για την διατριβή του στην Φιλοσοφία,
όταν συναντήθηκε με τον Carl Rogers στο Συμβουλευτικό Κέντρο
που είχε δημιουργήσει ο Rogers στον χώρο του Πανεπιστημίου.
Ο Ευγένιος Gendlin προέρχεται από τις φιλοσοφικές παραδόσεις του Dilthey,
Merleau-Ponty και του McKeon (καθηγητή του στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο).
Εκείνη την εποχή αναζητούσε τον χώρο που θα εφάρμοζε την φιλοσοφία του.
Συνάντησε λοιπόν τον Rogers, ως φιλόσοφος, και του ζήτησε να συμμετάσχει
στην Ομάδα του. Του Rogers φαίνεται του διέγειρε την περιέργειά του η ιδέα να
έχει ένα φιλόσοφο στην ομάδα του και τον κράτησε.
Έτσι ξεκίνησε η συνεργασία τους. Πράγματι εργάσθηκαν μαζί πάνω από 15 χρόνια, την περίοδο που ο Rogers προχωρούσε την μελέτη του επάνω στην θεωρία του (πριν από το paper του 1959), μία δουλειά που θεωρείται πολύ επηρεασμένη από την φιλοσοφική χρειά της γλώσσας του Gendlin.
Η Υπόθεση που στηρίχθηκε η έρευνα αυτής της περιόδου είχε ως εξής :
«Τί συμβαίνει στην θεραπευτική σχέση στον «πελάτη/θεραπευόμενο», όταν οι γνωστοί ενσυναισθητικοί όροι είναι παρόντες?»
Μέσα από αυτή την έρευνα προήλθε μία θεμελιώδης αλλαγή...
Η μετακίνηση από το περιεχόμενο – τί συζητείται στην συνεδρία – στη
διαδικασία – δηλαδή, πώς ο πελάτης και ο θεραπευτής σχετίζονται με την βιωματική
τους διαδικασία (και μέσα σ’ αυτή την βιωματική διαδικασία είναι όπου το
συναίσθημα απαντάται και ερευνάται)...
Αυτό που θεωρείται εν πολλοίς ότι συνείσφερε ο Gendlin είναι η αναφορά του στην σχέση του ατόμου με την βιωμένη έκφρασή της felt meaning (βιωμένη έκφραση) όπως αρχικά την διετύπωσε, και μεταγενέστερα (felt sense) βιωμένη αίσθηση. Αναφερόταν δηλαδή στην ανθρώπινη ικανότητά μας να στραφούμε προς την εσώτερη διαρκή/συνεχή βιωματική μας διαδικασία (μια και το πρόσωπο για εκείνον είναι: αλληλεπίδραση) και έχοντας αυτήν ως αφετηρία (την βιωματική μας διαδικασίας), να δημιουργήσουμε μία σχέση μαζί της.
Ο Gendlin, θα μπορούσε να πει κανείς, δημιουργούσε μια καινούργια γλώσσα, γι’ αυτά που ο Rogers παρατηρούσε μέσα από τις συνεδρίες, που τότε κατέγραφε με το μόλις ανακαλυφθέν μαγνητόφωνο.
Υποστήριξε λοιπόν ότι αν μπορέσεις να δημιουργήσεις μια κάποια σχέση με την βιωματική σου διαδικασία, αυτή η σωματικά βιωμένη αίσθηση «ανοίγει, ή μετακινείται, ή αναπτύσσεται, ή, σύμφωνα με την δική του ορολογία, προάγεται» και έτσι καινούργιες πληροφορίες έρχονται στην συνειδητότητά μας.
Για τον Gendlin το αίσθημα (feeling) δεν είναι μία συναισθηματική απόχρωση, μια συναισθηματική (με την έννοια του emotional) ποιότητα. Δεν προέρχεται από «μέσα μας»... Έχει πάντα μία συνάφεια: ως προς, ή περί, ή για, τις αντιλήψεις ή τα γεγονότα που ζούμε... Κανείς δεν νιώθει θυμό ως κάτι μέσα του, σαν μία συναισθηματική κατάσταση... Αντιθέτως, ο καθένας μας νιώθει θυμό για κάτι, ή για κάποιον.
Είναι σαφές ότι στο συναίσθημα αποδίδεται, από τον Gendlin, η υπόσταση της εξωτερικής προέλευσής του.
Ένας λοιπόν θεραπευτής, εκπαιδευμένος στην Focusing Βιωματική προσέγγιση, θα βοηθήσει τον πελάτη του να μιλήσει από την βιωμένη του αίσθηση (για την διαδικασία δηλαδή του πώς νιώθει μέσα από αυτό το συναίσθημά που βιώνει) παρά για το συναίσθημά του per se.
Και εδώ ο Gendlin είναι που χρησιμοποιεί τον Heidegger για να δείξει ότι τα αισθήματα είναι «a being in the world”/”Ύπαρξη-Εν-Τω-Κόσμω” δεν είναι ένα εσώτερο γεγονός. Η κοινή γερμανική λέξη «Befindlichkeit” αναφέρεται στη «διάθεση»... «συναίσθημα»..., ή κάτι σαν «πώς βρίσκουμε τους εαυτούς μας». Ο Gendlin σ’ ένα εξαιρετικό paper, που η φιλοσοφική και ψυχολογική κοινότητα έχει καθολικά αναγνωρίσει, κάνει χρήση των θέσεων του Heidegger για να μιλήσει για τα είδη των συναισθημάτων που απαντάμε στην ψυχοθεραπεία και τί σημαίνει να μιλούμε από αυτά τα συναισθήματα.
Κλείνοντας, λοιπόν αυτή τη σύντομη εισήγηση μου, ήθελα να τονίσω ότι στην Focusing Βιωματική Ψυχοθεραπεία τα συναισθήματα που εξερευνούμε/αγγίζουμε – αν θέλετε – δεν είναι απλά συναισθήματα και μόνο.
Όταν ο πελάτης λέει: «Είμαι λυπημένος», θα θέλαμε μέσα από την θεραπευτική μας σχέση να «ξύσουμε» – αν μου επιτρέπετε την έκφραση - την επιφάνεια του «λυπημένος» και ν’ ανακαλύψουμε την πολύπλοκη/σύνθετη και ιδιαίτερη «διάθεση/αίσθηση» αυτού του συναισθήματος στο εδώ και τώρα.
Το «είμαι λυπημένος», μετά την πρόσκληση από τον θεραπευτή να μιλήσει ο πελάτης από την βιωμένη αίσθηση που του προκαλεί «το είμαι λυπημένος», o πελάτης προχωρεί ως εξής: «Είναι ίσως «ένα αίσθημα σύνθλιψις», αλλά όχι ένα πλήρες αίσθημα... Είναι ένα ανεκπλήρωτο, αφημένο συναίσθημα... που πιθανότατα δεν θα το είχα παρατηρήσει εάν δεν με είχες ρωτήσει γι’ αυτό»...
Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να σημειώσει, ότι η Focusing βιωματική προσέγγιση εξασφαλίζει μία συνεχιζόμενη συνειδητότητα, ως προς την εγγύτητα του συναισθήματος (της στάθμης του).
Η πρακτική, του να παραμένεις εστιαζόμενος - κάθε στιγμή - στην λεπτομέρεια της βιωματικής διαδικασίας, λειτουργεί ως ένα κέντρο βαρύτητας μέσα στα στριφογυρίσματα και αναπηδήματα του θεραπευτικού χορού.
Αυτή είναι η κεντρική στάση που επιδιώκεται στην Focusing Βιωματική ψυχοθεραπεία, όταν καλείσαι ως θεραπευτής να σέβεσαι, να περιμένεις, να αναγνωρίζεις, να επισημαίνεις, να γοητεύεσαι, να πιστεύεις, να εκτιμάς, να περιθάλπτεις, να συνθέτεις ποίηση «ομιλώντας από....τη βιωμένη σου αίσθηση» κατά την διάρκεια της συνεδρίας...
Ευχαριστώ...
Διαβάστε περισσότερα
Α. Καραλή–Π. Ζαρογιάννης
 
Για τα τελευταία νέα και ανακοινώσεις επισκεφθείτε το blog
μας στη διεύθυνση:
http://focusing-hellas.blogspot.com
What's New... from THE FOCUSING INTSITUTE
Σάββατο και Κυριακή
26-27 Ιουνίου 2010
Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο
Παρουσίασαν:Νέοι και Παλαιότεροι Εκπαιδευόμενοι με τους Εκπαιδευτές τους
“Greek Myths and Tragic Heroes” - Focusing on the issue of ResponsibilityMain Conference 5th-9th of May, 2010 in Pforzheim-Hohenwart
Μόντρεαλ, 14-18 Μαϊου
University of East Anglia, Norwich, 6-10 Ιουλίου
10 Απριλίου 2009
8 Μαΐου 2009
Θέμα : Διαταραχές πρόσληψης τροφής (Ψυχογενής Ανορέξια /anorexia nervosa - Ψυχογενής Βουλιμία /bulimia nervosa)
Εισηγήτρια: Ειρήνη Δαβλέρη, Msc., Ψυχολόγος Υγείας/Ψυχοθεραπεύτρια
Θέμα : Εστιάζοντας στο χάος και στο σκοτάδι (Μία περίπτωση ουσιοεξάρτησης)
Εισηγήτρια : Ζαφειρία Δετοράκη, κοινωνική λειτουργός, ΟΚΑΝΑ
Θέμα : Η γεωμετρία της επικοινωνίας
Εισηγητής : Παύλος Ζαρογιάνης, Ψυχολόγος/Ψυχοθεραπευτής
Θέμα : Η σχέση μου με τον «κριτή»...
Εισηγήτρια : Αννα Καραλή, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας/Ψυχοθεραπεύτρια
Θέμα : Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης στον Gendlin
Εισηγητής : Γιώργος Τσουκαλάς, Ψυχολόγος/Ψυχοθεραπευτής